In Lost Lullabies: The Orphanage Chronicles worden spelers meegenomen naar 1980 en betreden zij een verlaten weeshuis dat twintig jaar eerder door een brand werd verwoest. Sindsdien hangt er een sinistere reputatie rond het gebouw – men zegt dat de zielen van de kinderen en verzorgers die omkwamen er nog steeds ronddolen. Het verhaal is geïnspireerd door waargebeurde gebeurtenissen in Lowell in 1960, wat het spel een huiveringwekkend realistisch tintje geeft.
Dit is een coöperatieve horrorgame, speelbaar solo of met twee tot vier spelers. De taak is om het vervallen weeshuis te verkennen, sporen uit het verleden te ontdekken en de kwaadaardige geesten te identificeren die geen rust hebben gevonden. Elke speler beschikt over unieke uitrusting en vaardigheden die helpen bij het overleven en het uitvoeren van de rituelen om de entiteiten te verdrijven.
De sfeer wordt opgebouwd door toenemende spanning – donkere gangen, echo’s van verloren wiegeliedjes en plotselinge verschijningen van geesten creëren een omgeving waarin samenwerking essentieel is. Spelers moeten informatie delen, strategieën plannen en gezamenlijke beslissingen nemen, want het alleen opnemen tegen bovennatuurlijke krachten eindigt vrijwel altijd in een tragedie.
Lost Lullabies: The Orphanage Chronicles combineert paranormaal onderzoek, survival horror en teamwork. Het is een verhaal over tragedie en herinnering, maar ook over moed tegenover het onbekende. Het uiteindelijke doel is duidelijk – de kwade krachten verdrijven die het weeshuis achtervolgen. De vraag blijft alleen: zullen de spelers ontsnappen, of worden zij zelf deel van zijn duistere kroniek?
